دلنوشته های یک طلبه

امروز 21 آبان 95 دعای ندبه این هفته کنار قبور شهدای گمنام برگزار شد صفای خاصی داشت.رسم هر ساله شهرمون اینه که هفته آخر   ماه محرم تا آخرین هفته ماه صفر روی تپه نور الشهدا در کنار شهدا دعای ندبه برگزار میشه. از تپه که به سمت بالا میریم همین که فاصله با زمین پیدا میکنیم و خونه و خیابون ها رو میبینی که کوچیک میشن و زیر پای انسان قرار میگرن یه چیز میاد به ذهن اون هم این که بخوای به خدا برسی و به بالا برسی باید غیر خدا رو زیر پا بزاری و گرنه همچنان پایین هستی .

این تپه ای که ما داریم ازش حرف میزنیم کوهی هستش که وسط شهر قرار داره و ارتفاعش هم زیاده اگه بخوایم بالا بریم تقریبا ربع ساعت طول میکشه که به کلات هم معروفه.

توی راه که داری میری بالا اگه خیلی تند بری خیلی زودتر از بقیه خسته میشی ولی اگه آروم آروم بری بالا خیلی دیرتر خسته میشی 

رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود                         رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود

برای به خدا رسیدن و سعود کردن به طرف خدا هم همین موضوع است